دانلود کتاب تنهایی اعداد اول پائولو جوردانو pdf

پنج سال بیشتر نداشت که معنای تفاوت را فهمید. ماتیا و خواهر دوقلویش به هم شباهت داشتند، اما متفاوت بودند. این همهٔ ماجرا بود که ماتیا خیلی زود درک‌اش کرد. پنج سال و نیم پیش، وقتی هنوز در رحم مادر بودند، تنها یک حادثه مسیر زندگی هر دو را تغییر داد. لیز خوردن آدله در ماه‌های میانی بارداری و افتادنش از پله، به دوقلوها آسیب سختی زد. اما فقط یک قُل آسیب دید، مایکلا. او با آن چهرهٔ شاداب کودکانه‌اش ساعت‌ها پشت پنجره می‌نشست و با شنیدن هر کلمه‌ای می‌خندید. حتی اگر چیزی برای خندیدن وجود نداشت، مایکلا باز هم می‌خندید. ماتیا عاشق خواهرش بود. روزهایی که آدله برای خرید بیرون می‌رفت و در خانه تنها می‌گذاشت‌شان، ماتیا سایهٔ مهربانی‌اش را بر سر مایکلا، که میکی صدایش می‌کرد، می‌گستراند. موهای میکی را شانه می‌کرد، صورتش را می‌شست، نوازش‌اش می‌کرد، قصه تعریف می‌کرد و روی پشتش می‌نشاند و بازی‌اش می‌داد. رابطهٔ عاطفی ماتیا و مایکلا تا قبل از ورود آن‌ها به مدرسه بی‌نظیر بود؛ سرشار از محبت، همدلی و حمایت. اولن جرقه‌های تفاوت وقتی زده شد که میکی در پنج‌سالگی هنوز نمی‌توانست پدر و مادرش را با الفاظ صحیح صدا کند: بائو… نانا… دکتر متخصص گفتاردرمانی در اولین جلسهٔ درمان، به‌شکل دایره، ستاره، مثلث و مربع، اسباب‌بازی‌هایی را جلوی چشمان میکی گرفت. «خُب، میکی، بگو ببینم، ستاره کدوم از ایناست؟ با دست نشونم بده…» و میکی بدون کوچک‌ترین واکنشی، انگار کر شده باشد، خیره به سقف مانده بود و می‌خندید. «میکی! یه بار دیگه ازت می‌پرسم، ستاره کدوم از این شکل‌هاست؟» و باز هم جوابی نشنید. پدر عصبی بود و از شدت اضطراب روی پا بند نبود. از این گوشه به آن گوشه می‌رفت و از قیافه‌اش معلوم بود کلی سؤال در ذهنش رژه می‌روند.

دانلود کتاب تنهایی اعداد اول پائولو جوردانو