دانلود کتاب عالیجانب کیشوت گراهام گرین pdf

در بخشی از کتاب عالیجانب کیشوت بخوانیم

هر ماه نیز مجله‌ای از مادرید برای او فرستاده می‌شد که حاوی مباحث انتقادی در باب الهیات بود. نویسندگان آن مجله ـکشیشی که نام ژرمنی داشت و لوتر را در ذهن پدرکیشوت تداعی می‌کرد، و یا حتی کاردینالی اهل هلند یا بلژیک، ملیت او را به‌یاد نمی‌آورد ــ گاهی در بحث‌وجدلهای خود به اندیشه‌ها و افکار خطرناکی خوانندگان را رجوع می‌دادند. اما پدرکیشوت چندان اعتنایی به این مطالب نداشت. خواندن آنها برای دفاع از سنت راستین کلیسا در برابر نانوا، قصاب و تعمیرکار چه ضرورتی داشت؟ در این باره هرگونه بحث و مجادله‌ای حتی با صاحب رستوران که بعد از شهردار باسوادترین آدم ال‌توبوسو بود، بسیار غیرمحتمل می‌نمود. شهردار هم که به اعتقاد اسقف عقاید اشتراکی داشت و ملحد بود و پدرکیشوت می‌توانست بی‌هیچ دغدغه خاطری تا آنجا که به تعالیم کلیسایی مربوط می‌شد، او را نادیده انگارد. اما درواقع پدر کیشوت از گپ‌زدنهای دوستانه با شهردار بیشتر از دیگر هم‌ولایتیها لذت می‌برد. در هم‌صحبتی با او پدرکیشوت هرگونه حس برتری را، احساسی که ناچار از موقعیت و مقام روحانی او مایه می‌گرفت، از یاد می‌برد. علقه‌ای مشترک، پیشرفت کار سفینه‌های فضایی، آنها را به هم نزدیک می‌ساخت و هردو میل وافری به صحبت کردن با یکدیگر داشتند. در این گپ‌زدنها پدرکیشوت از امکان رویارویی یک سفینه فضایی با خیل فرشتگان آسمانی کلامی بر زبان نمی‌آورد، و شهردار هم گونه‌ای بی‌طرفی علمی را در بحث پیرامون دستاوردهای فضایی روسیه و امریکا رعایت می‌کرد ـنه به‌خاطر آنکه از نقطه‌نظر مسیحی پدرکیشوت فرقی میان آنها قائل می‌شد ــ فضانوردان هردو کشور از نظر او آدمهایی خوب و یحتمل که پدران و همسران شایسته‌ای بودند، اما با آن لباسها و دنگ‌وفنگهای فضایی که گویی هردو گروه از یک دکان خرازی خریده بودند، اگر در گذر از فضای لایتناهی به‌جای ملکوت سر از دوزخ درمی‌آورند، مشکل می‌توانست که دسته‌ای از آنها را در معیت جبرئیل یا میکائیل تصور کند، شیطان که جای خود داشت.