دانلود کتاب در قلمرو مرگ رضا نجفی pdf

هنگامی که صدا را شنید، در آستانه‌ی در کلبه‌اش ایستاده و پرچمی را که دور میله‌ای کوتاه پیچیده شده بود، در دست داشت. با توجه به وضعیت آن منطقه، می‌شد حدس زد که متوجه جهت صدا شده است، اما به‌جای این‌که به‌سمت بالا، یعنی جایی‌که من نزدیک او، روی بریدگی سراشیبی‌ ایستاده بودم، نگاه کند، رویش را برگرداند و به پایین‌دست خط‌آهن نگاه کرد. هرچند هیچ نمی‌توانم دلیلش را بگویم، اما این کار او چنان عجیب بود که توجه مرا جلب کرد، هرچند که پرهیب او به‌طرز نامشخصی آن پایین در سایه‌ی تنگه قرار داشت و من بالای سر او ایستاده بودم. درخشش کورکننده‌ی نور نافذ خورشید غروب، مرا دربرگرفته بود و مجبورم می‌کرد، دستم را سایبان چشمم کنم تا بتوانم او را ببینم. «هی شما که آن پایین هستید!» اما او این‌بار رویش را برگرداند، نگاهش را از ریل‌ها بلند کرد و مرا بالای سر خودش دید.