دانلود کتاب از خم چمبر محمود دولت‌ آبادی pdf

آقای ذیحقی. خر با خورجین‌اش از در خانه به درون رفت. طاهر بار علف را پایین گرفت، میان هشتی انداخت و لت‌های در را پشت خر برداشت، به هشتی کشاند و در طویله را بست. حیوان از ته هشتی به طویله چپید و کره‌اش را به زیر شکم گرفت. طاهر به طویله رفت، خورجین اش را از پشت خر برداشت، به هشتی کشاند و در طویله را بست. پس خورجین و بار علف را از هشتی به حیاط کشاند و بیخ دیوار جایشان داد و پیش از اینکه خورجین را بکاود به آقای مدیر سلام کرد. آقای مدیر ته یک زیرشلواری نازک راه‌راه از اتاقش بیرون آمده و توی ایوان ایستاده بود. آقای مدیر به سلام طاهر جواب داد و روی قالیچه‌اش که مادر طاهر هميشه عصرها برایش پهن می‌کرد نشست، به بالش تکیه داد و به طاهر «خدا قوت» گفت. طاهر صدای آقای مدیر را خوب نشنید، بااین‌حال مثل هميشه لبخندی زد و پیش خود چیزی گفت. بعد علف‌های خورجینش را که با پا درهم کوفته بود با پنجه‌های کلفتش بیرون کشاند و خربزه‌ای را که میان علف‌ها جا داده بود برداشت، گردوغبارش را با دست‌وبال پیراهنش پاک کرد، دستی به گرده خربزه کوفت: «برکت ببینی» و آن را با شوق و حظ نگاه کرد، برخاست و رو به آقای مدیر رفت. آقای مدیر همان‌طور روی قالیچه‌اش نشسته بود و تازه داشت سیگار روشن می‌کرد. گرامافونش کنار دستش بود و ته‌مانده یک تصنیف را داشت تکرار می‌کرد. طاهر یک‌بار دیگر دستی به گرده خربزه کوفت، آن را یک دور میان دست‌هایش چرخاند و جلوی دست آقای مدیر گذاشت: هنوز خوب نرسیده، اما آبدار است آقای مدیر. نوبرش را برای شما آوردم. یکی دو تا رسیده‌تر داشته‌ام، اما این پسر میرجان حرام‌لقمه برایم نگذاشته. کنده و برده. حالا می‌خواهم بروم در خانه‌شان و حرف اول و آخرم را به باباش بزنم.

.کتاب جدید محمود دولت آبادی